Koloidy hydrofilowe (lubiące wodę) => zaliczamy te które otaczają się cząsteczkami wody, które tworzą ,,płaszcz'' wodny. Przykładem są koloidy białek.
Koloidy hydrofobowe => nie łączą się z cząsteczkami wody lub łączą się z nimi słabo np. zol złota.
Rozmiary cząstek koloidalnych powodują, że światło przepuszczone przez układ koloidowy ulega ugięciu i częściowemu rozproszeniu (efekt Tyndalla).
Większość układów koloidalnych jest trwała i nie koaguluje samorzutnie. Dzieje się tak ponieważ na cząstkach koloidowych obecne są jednoimienne ładunki elektryczne i cząstki otaczane są cząsteczkami wody (hydratacja). Cząstki koloidowe odpychają się elektrostatycznie i nie dochodzi do koagulacji. Podwyższenie temperatury powoduje zwiększenie energii kinetycznej cząstek koloidowych, dzięki czemu łatwiej mogą być pokonane siły odpychania między jednoimiennie naładowanymi cząstkami. Dodanie soli np. NaCl powoduje odciąganie cząsteczek wody od cząsteczek koloidalnych (rozpuszczenie otoczki hydratacyjnej) i ich koagulację. jest, to proces zwany wysalaniem białek (odwracalny), w przypadku gdy proces jest nieodwracalny (np. dodanie soli metali ciężkich) - denaturacja.
Koagulacja- łączenie się cząsteczek białek w większe agregaty (zol przechodzi w żel) p. pod wpływem NaCl.
Peptyzacja- rozpuszczenie żelu w wodzie i przejście w zol, odwrotność koagulacji.
1) usunięcie jonów koagulujących z osadu, dzięki czemu cząstki koloidalne odzyskują pierwotny ładunek i odpychają się.
2) adsorpcja jonów na obojętnych elektrycznie cząstkach osadu, powodująca wzajemne odpychanie się tych cząstek. W obu przypadkach dochodzi do zniszczenia agregatu (osadu).
Emulsje - to mieszaniny utworzone z co najmniej dwóch nie mieszających się z sobą cieczy, z których jedna jest rozproszona w postaci drobnych kropelek w drugiej cieczy stanowiącej ośrodek rozpraszający. Aby utrzymać emulsje trwałe konieczne jest stosowanie substancji powierzchniowo czynnych tzw. stabilizatorów (emulgatorów). Substancje powierzchniowo czynne to np. sole kwasów karboksylowych. Składają się z hydrofobowego ogonka (grupa alkilowa) i hydrofilowej główki (grupa karboksylowa). Część hydrofobowa wystaje na zewnątrz, a część hydrofilowa skierowana jest do wody.
Piany - układ w którym fazą rozproszoną jest gaz, a ośrodkiem dyspersyjnym ciecz.
*************************************
Zad. 1
Jaki jest ułamek molowy 24,2 % roztworu KOH?
gdy Cp= 24,18 % => mH2O= 75,8g, a ms=24,2g
nH2O= 4,21 mola i nKOH= 0,43mola
nKOH
xKOH= ------------------- = 0,09
nH2O + nKOH
Zad.2
Wśród poniższych przykładów określ substancje które mogą być:
a)tylko utleniaczem
b)tylko reduktorem
c)tym albo tym
Na,H,Zn,Cl,Br,Mg
Utleniacz jest to substancja, która obniża swój stopień utleniania
Reduktor natomiast podwyższa stopień utleniania
Z racji tego, że są to pierwiastki w stanie wolnym (a nie występujące w związkach chemicznych) wszystko są na 0 stopniu utleniania. Więc ten, który może jedynie podwyższyć stopień utleniania to reduktor, a ten, który może jedynie obniżyć to utleniacz. Więc jedyne co musisz wiedzieć to na jakich stopniach utleniania mogą występować dane pierwiastki.
Mg - reduktor (magnez może występować na 0 i II stopniu utl.)
Br - reduktor i utleniacz (brom może występować na -I, I, III, V, VII)
Cl - reduktor i utleniacz (chlor może występować na -I, I, III, IV, V, VII)
Zn - reduktor (cynk może występować na 0, II)
H - reduktor i utleniacz (wodór może występować na -I, 0, I)
Na - reduktor (sód może występować na 0 i I)
Matura UMK 2011
Na na anodzie zachodzi utlenianie metalu - żelaza:
Fe « Fe+2 + 2e-
Nadmiar jonów (OH)- łączy się z jonami Fe
Dlaczego tak? Otóż pierwsza reakcja ma być substytucją, a ten rodzaj reakcji jest charakterystyczny dla alkanów, dlatego grupa CH3 nie posiadająca wiązania wielokrotnego ulegnie substytucji.
Właśnie nie rozumiem czemu wolisz stać w kolejkach. Lepiej usiąść sobie wygodnie i zamówić co potrzeba przez internet. Na aptekadziecka.pl znajdziecie bardzo porządną aptekę internetową https://aptekacentrum.lublin.pl która ma ogromny wybór leków dla dzieci i dorosłych.
OdpowiedzUsuń